Jutro impreza u mnie w miescie. Mimo, ze jest malo znana, to jest fajna. Wybieram sie ze znajomymi. Mam nadzieje ze to nie bedzie wieczor (noc) przy piwie, tylko troche sie rozbawie. Jak bede miala procenty w sobie to napewno bede "rozbawiona". Tylko zebym nie zrobila nic glupiego :) No skad, ja jestem rozsadna.... ale czasem pokazuje swoja druga ostrzejsza twarz. I chyba jutro nadejdzie czas aby uwolnic ze mnie demona.
Hmm konczy sie jeden z kolejnych nudnych wakacyjnych dni. Mimo, ze sie nudze - to nie uwazam wakacji za cos zlego. W koncu mozna oderwac sie od nauki, szkoly, a zamiast tego nudzic sie w domu :) Nie ma w tym nic zlego. Niedlugo wyjezdzam. Za dwa tygodnie. Nareszcie pozbede sie znajomych :) Nie dosc, ze spedzam z nimi caly rok - prawie bez przerwy - to jeszcze w wakacje mi dupe zawracaja. Lukasz - kocham Cie!
Przed chwila skonczylam ogladac ten film. Piekny. Ile ludzie potrafia zrobic dla swojej ojczyzny, dla przetrwania wlasnego rodu - samurajow. Gdyby tylko tak bylo naprawde. Kazdy martwi sie o swoja dupe. Kazdy mysli tylko o sobie. Czlowiek jest jak swinia. Jego zycie obraca sie tylko kolo zarcia i srania. W kolko to samo. Bo czy ktos robi teraz cos sensownego? Cos dla ludzi? Nie. Kto w tych czasach poswieca sie dla drugiego czlowieka. Ostatnio w telwizji lecial fajny program. O zyciu w wiezieniu ludzi w Iraku. Wiezienia po brzegi wypelnione. W 10osobowej celi - gniotlo sie 49 "przestepcow". Czemu w cudzyslowie to napisalam? Bo oni nie siedza tam za gwalt, morderstwo, ogromna kradziez. Ich przestepstwa to kradziez cukierka, wybicie szyby kamieniem, wyzwanie kogos. Jakze to wielka rzecz. Zal dupe sciska. Jaka glupota ludzka moze byc wielka. I niech ktos sobie nie pomysli, ze ja tylko narzekam. Bo to wcale nie jest narzekanie, tylko mowienie (w tym przypadku pisanie) o tym - jak jest naprawde. Czlowieka ogarnela kasa. Mamona zniewala ludzi. A podobno pieniadze szczescia nie daja...
Tak, zaczynam pisanie. Nie bedzie to pierdolenie głupot co się wydarzyło, tak jak to kiedys się opowiadało rodzicom "co było w szkole". Będę pisała o życiu. Chyba każdy wie, jakie ono jest. Nie zależy mi na komentarzach. Bo nie po to zakłada się bloga. Nie musi być on popularny. Nie chce zeby taki byl. A co o mnie? Nie jestem osobą, ktora specjalnie czyms sie wyroznia. Mam 15 lat. Jestem otwarta, lubie sie dobrze bawic. I to tyle.
Mam męża. Od ponad 6 miesiecy. Nasze życie jest na tyle zabawne, dołujące, obsceniczne, frywolne, beznadziejne, trudne, radosne, że muszę je opisać. Tyle.